wideo, 27 min. 27 sek.

Film przedstawia hipnotyzującą transformację ludzkości w „epoce wody”. W wyniku ludzkiej nieczułości na przyrodę woda na Ziemi stała się tak zanieczyszczona chemikaliami, farmaceutykami i innymi toksycznymi substancjami, że zaczęła działać jak zbiorowy halucynogen, powodując nie tylko odmienne stany umysłu, ale i zmiany w ciele. W orgiastycznej i nieco przerażającej podróży fizjologia człowieka upodabnia się do fizjologii istot wodnych czy wręcz morskich potworów. Ludzie zamieniają się w płazy, stworzenia częściowo lądowe, częściowo wodne, ani w pełni realne, ani tylko wirtualne. Codzienne doświadczenia i czynności stają się psychodeliczne, surrealistyczne i nieprzewidywalne. Nieunikniony kontakt ze skażoną wodą – zarówno za pośrednictwem naszych ciał, jak i środowiska – to nowe status quo, punkt wyjścia lub punkt, z którego nie ma powrotu. Nasza świadomość rozszerza się o nowy wymiar. Czy szykujemy katastrofę ekologiczną po to, by się udoskonalić? Gdzie w tym procesie jest miejsce na miłość? Nadciąga transhumanistyczna apokalipsa. Już wkrótce…

Muzyka i dźwięk: Natálie Pleváková
Zdjęcia: Igor Smitka
Asystent operatora: Filip Kettner
Asystent reżysera: Marek Mrkvička
Produkcja: Klára Mamojková
Asystent produkcji: Samuel Mrázik
Występują: (Wet Girls on Fire) Anna Sedlmajerová, Kateřina Šillerová, Tereza Nesládková, (Syreny) Filip Tatýrek, Dominik Neudecker, Lenka Adamcová, Lucie Šillerová, Magdalena Rybanská, Tina Hrevušová, Tomáš Máčik, Vanda Michalská
Podziękowania: Aquapark Slaný, Hlávkova Nadace, BIOFILMS

Jan Matýsek (ur. 1994) studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Politechniki w Brnie (pracownia rysunku) oraz na Akademii Sztuk Scenicznych im. Leoša Janáčka w Brnie (pracownia scenografii). Aktualnie jest studentem II Pracowni Nowych Mediów na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Wziął udział w wymianie semestralnej z Uniwersytetem Artystycznym w Berlinie, gdzie spędził semestr w eksperymentalnej pracowni filmu i sztuki mediów. Jego prace wideo, projekty audiowizualne i instalacje często bazują na źródłach muzycznych lub tekstowych i są silnie zakorzenione w strukturach narracyjnych. Artysta wykorzystuje ambiwalentny charakter społecznych klisz, romantyzm noir, stylizacje i społeczną choreografię. Ostatnio zdarza mu się też poruszać tematykę zrównoważonego rozwoju, płynności i symboli duchowych, często widzianych z perspektywy queer. Pracuje również jako scenograf i projektant kostiumów w obszarze sztuk performatywnych.