obiekt

Różne tradycje i epoki często przypisywały wężom mocne, a zarazem sprzeczne symboliczne znaczenia: grzech pierworodny, pożądanie, pokusę, uzdrawiającą moc, życiodajną energię… Z jednej strony uważano je za diabelskie istoty powiązane z zasadą Ziemi i Ciemności – z drugiej, za mistycznych uzdrowicieli. Którą z tych wersji wybierzemy? Czy wąż Lindy Wrong prowadzi nas w stronę apokalipsy, czy może wyobraża przyszłość uleczoną z aktualnych, mrocznych scenariuszy? Jak zauważa antropolożka społeczna Veronica Strang, w przedchrześcijańskich mitologiach całego świata węże wodne kojarzono często z rzekami, morzami i innymi zbiornikami wodnymi oraz z towarzyszącymi im procesami naturalnymi – jako ich opiekunów i wcielenia: smoki wynurzające się z fal, wypływające ze studni i źródeł, dryfujące wśród górskich mgieł i chmur. Epoka chrześcijańska, zdominowana przez antropocentryzm i patriarchat, a w ujęciu Strang reprezentowana przez postać św. Jerzego raz po raz zabijającego smoka, zmierzała do zdławienia władzy tych istot i wywyższenia człowieka w ramach dychotomii natura – kultura. Teraz, gdy znaleźliśmy się na szczycie, nieustannie niszczymy świat pod naszymi stopami. To z całą pewnością koniec jakiejś ery. A jeśli następna epoka nadal będzie w jakimś stopniu związana z człowiekiem, być może będziemy musieli znów zmienić nasze przekonania i wartości, doceniając naturalne i nadprzyrodzone byty i pozwalając im prowadzić nas ścieżką uzdrowienia, a nie zniszczenia. Dla Wrong jej rzeźba węża to strażnik przyczynowości, strzała czasu. Istota stojąca na straży tego, co dopiero przed nami.

Linda Wrong (ur. 1989) w 2019 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Pradze (pracownia rzeźby i intermediów), gdzie aktualnie jest doktorantką. Wcześniej studiowała w pracowni performansu Jiříego Kovandy na Wydziale Sztuki i Designu Uniwersytetu Jana Evangelisty Purkyně w Uściu nad Łabą. Studiowała także rzeźbę w Instytucie Sztuki Seni w Yogyakarcie (Indonezja). Praktyka Wrong sytuuje się na styku sztuki, designu i instalacji. Artystka łączy ze sobą tematykę współczesnego mistycyzmu, tradycji, popkultury i społeczeństwa, przeformułowując je na swój osobisty sposób. Tworzy przede wszystkim obiekty i instalacje, eksperymentując z innowacyjnymi materiałami i metodami, zaczerpniętymi z obszaru współczesnej rzeźby i designu.