Rafał Dominik
DZIEWIĘTNAŚCIE MIAŁ LAT, NAZYWAŁ CIEBIE CZIKICZIKICZIKITA, 2017
SIŁACZKA A.K.A. GIĘCIE RURY (RAFAEL REMIX), 2017
POWERCUBE(™), 2016
płaskorzeźby / 2017
lokalizacja: bunkier w Parku Brzeźnieńskim im. Haffnera
Nieskończonym źródłem fantazji i inspiracji twórczych Rafała Dominika jest estetyka kultury popularnej, szczególnie w jej skrajnych, ocierających się o kicz rejestrach. Zresztą, obrazy popkultury niejednokrotnie mówią wiele więcej o kondycji społeczeństwa niż doniosłe artefakty sztuki. Rafał Dominik w swojej pracy artystycznej dokonuje szeregu remiksów: miesza motywy dawne ze współczesnymi, korzystając przy tym z możliwie szerokiego wachlarza technik prezentacji. Na Festiwal NARRACJE twórca przygotował trzy płaskorzeźby przedstawiające scenki rodzajowe – tworząc je sięgnął zarówno po motywy przaśne (disco polo), jak i doniosłe (obrazy Rafaela Santi). Tytuł pierwszej pracy, Dziewiętnaście miał lat, nazywał Ciebie Czikiczikiczikita, to cytat z piosenki disco polo 19 miał lat Michała Gielniaka śpiewanej na nutę hitu zespołu Carrapicho Tic Tici Ta (Bate Forte o Tambor). Druga płaskorzeźba jest cytatem z obrazu Rafaela Zaślubiny Marii z Józefem i nawiązuje do postaci znajdującej się w prawym dolnym rogu dzieła – jej gest przełamywania gałązki symbolizuje odrzucenie przez Maryję konkurentów. Rafał Dominik nadał jej tytuł Siłaczka a.k.a. Gięcie rury (Rafael Remix). Trzecia praca, PowerCube(™), przedstawia sceny walki. Składają się na nią trzy płaskorzeźby umieszczone z różnych stron kamiennego sześcianu. Artysta wspomina, że „obiekt ten emanuje złą energią, ale w dobrym celu”.
Wspólnym dla tych trzech prac jest nie tylko medium – rysunek w kamieniu – ale przede wszystkim sposób przedstawienia postaci. Prymitywizujący styl płaskorzeźb nawiązuje nieco do Nowych Dzikich (Neue Wilde), powstałego pod koniec lat 70. kierunku w światowym malarstwie: jego artyści wielokrotnie sięgali po wątki historyczne i mityczne, które na ich obrazach ulegały brutalizacji. Sceny prezentowane przez Rafała Dominika również mają coś z wulgarności, a artysta dodatkowo osadza je w militarnym anturażu Baterii Plażowej (Strandbatterie). Wielu mieszkańców dzielnicy wspomina bunkry w Parku Brzeźnieńskim jako miejsce kultowe, gdzie w latach 80-tych pito wino, a 90-tych urządzano imprezy techno, po których zresztą zostało tu wiele barwnych inskrypcji.
Rafał Dominik (ur. 1985)
– malarz, rzeźbiarz, rysownik. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni Leona Tarasewicza). Tworzy filmy animowane, obrazy (również cyfrowe), kolaże, muzykę (współtworząc zespół disco polo Galactics), rzeźby. Jest miłośnikiem popkultury; sztukę postrzega jako ważny element życia społecznego, w wielu pracach zajmuje się wprowadzaniem jej do szerszego obiegu. Interesuje go tworzenie sztuki dostępnej i zrozumiałej. Prace artysty wystawiane były w najważniejszych polskich instytucjach propagujących sztukę współczesną oraz za granicą. Mieszka w Warszawie.