Orunia

Tegoroczna edycja NARRACJI odbędzie się na Oruni, która jest dzielnicą Gdańska od 1933 roku, ale historia tego miejsca sięga niemal okresu powstania miasta. Położona jest pomiędzy wzgórzami morenowym a żyznymi polderami gdańskich Żuław. Początkowo znajdowała się tu osada będąca ważnym przystankiem na kupieckim szlaku wiodącym do grodu nad Motławą. Przez stulecia bogata wieś zamieszkana przez rzemieślników i rolników stanowiła spiżarnię miasta. Od XVII wieku zamożne gdańskie rody budowały tu swoje letnie posiadłości. Z biegiem czasu Orunia przekształciła się w duże robotnicze przedmieście.

Mimo zniszczeń, które wielokrotnie dotykały dzielnicę na przestrzeni wieków, do naszych czasów przetrwało wiele pamiątek jej bogatej historii. Dzięki nim Orunia ma niepowtarzalny klimat. Można tu spotkać ciekawą architekturę z przełomu XIX i XX wieku – bogate w unikatowe detale kamienice i skromne budynki z cegły lub muru pruskiego, małą podcieniową kuźnię z około 1800 roku, przedwojenny słup ogłoszeniowy czy ukryty pod ziemią rezerwuar wody. W wielu miejscach niemieckie napisy na ścianach zapraszają do nieistniejących już sklepów. Czasem ślady przeszłości są niewielkie, więc warto być uważnym, choćby po to, aby na kościele św. Jana Bosko dostrzec metalowe rozety, czyli haki podtrzymujące trakcję, pozostałe po niedziałającej już linii tramwajowej.

Oprócz walorów historycznych Orunia posiada również doskonałe przestrzenie do aktywnego wypoczynku – bogate ukształtowanie terenu, miejsca widokowe, duże obszary zielone z różnorodną szatą roślinną. To wszystko sprawia, że mieszkańcy dzielnicy są z nią mocno związani emocjonalnie.

Zapraszamy do zapoznania się z opowieścią o Oruni, jaka postawała w ramach projektu Lokalni Przewodnicy i Przewodniczki prowadzonego przez Instytut Kultury Miejskiej (KLIK).