Piotr Skiba
Dorastałem, pijąc tę wodę | odlew z brązu, 2018
Podcięcie sobie żył w nadgarstku jest jedną z najstarszych praktykowanych form samobójstwa. Choć chrześcijaństwo akt samozagłady jednoznacznie piętnuje jako grzeszny, historia ludzkości zna wiele przypadków, gdy odebranie sobie życia stanowiło wyraz działania w imię wyższego dobra (na przykład z pobudek honorowych). W starożytnym Rzymie samobójstwo jako sposób na uniknięcie hańbiącej śmierci – choćby z rąk pretorianów – uznawano za wyraz silnej woli. W literaturze i kulturze popularnej podcięcie sobie żył często pojawia się w kontekście nieszczęśliwej miłości.
Instalacja Piotra Skiby nie skupia się na pytaniu o ewentualne pobudki stojące za decyzją o odebraniu sobie życia – zamiast tego koncentruje się na samym akcie samobójstwa jako uniwersalnej historii zakorzenionej w tradycji ludzkości, a tym samym zwraca szczególną uwagę na brutalny akt tragicznej wzniosłości. Do wykonania odlewu z brązu artysta użył matrycy naśladującej kształt jego przedramienia. Jednak ciecz sącząca się z brązowego odlewu Skiby nie naśladuje krwi, którą artysta zdecydował się zastąpić wodą. Co ciekawe, w kulturze krew ma podwójne znaczenie: ta, która zamknięta jest w ciele ma w sobie moc życia, siły, świętości, zaś w chwili, gdy wypływa z ciała, wiązana jest z chorobą, nieczystością, śmiercią. Skiba uchodzącą z przedramienia krew zamienia w wodę symbolizującą witalność – i w ten sposób przywraca jej życiodajną moc.
lokalizacja: chodnik, ul. Cystersów 1
Piotr Skiba (ur. 1980) – twórca filmów, obiektów i instalacji. Absolwent Wydziału Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od 2014 r. wykładowca na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie. Jego prace pokazywane były w muzeach, galeriach i instytucjach m.in. w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Belgii, Niemczech. Mieszka i pracuje we Wrocławiu i Szczecinie.
