mural

Mural powstał jako wyraz uznania artystki dla architektury budynków powstających w latach 60. i 70. w krajach byłego bloku wschodniego. Obiekty zbudowane w stylu modernistycznym – bardzo często przy użyciu tzw. wielkiej płyty lub innych prefabrykatów – miały najczęściej przewidziane miejsce na dekorację. Mogła nią być mozaika, relief czy też płaskorzeźba lub mural. Zdobienia przybierały różne formy – od figuratywnych po abstrakcyjne, często też nawiązywały do stylistyki ludowej.

Na gdańskich Siedlcach Olgę Mokrzycką-Grospierre zaciekawił budynek znajdujący się przy ulicy Wyczółkowskiego. Intencją artystki było stworzenie malarskiej dekoracji współgrającej z surową bryłą obiektu. Podejmując grę z modernistyczną architekturą budynku, artystka sięgnęła po motyw ze swojej serii obrazów Zwierzęta i przeniosła go na pustą ścianę domu.

Według relacji mieszkanki budynku kiedyś tę pustą betonową ścianę porastał gęsty bluszcz. Dzisiaj w miejscu bluszczu jest Miś.

Olga Mokrzycka-Grospierre – artystka sztuk wizualnych, autorka scenografii i kostiumów do sztuk teatralnych oraz rysunków i obrazów malarskich na płótnie, drewnie i betonowym podobraziu. Absolwentka Wydziałów Malarstwa (2000) i Scenografii (2003) Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współpracowała m.in. z Teatrem Nowym w Warszawie, Teatrem Ateneum, Teatrem Wytwórnia. Tworzy duet artystyczny z Nicolasem Grospierre’em (m.in. projekt Mauzoleum w Trybunie Honorowej przed PKiN w Warszawie, instalacja Po drugiej stronie lustra w willi Bergera w Sopocie).

__

Kostka

Obecnie nietrudno dostrzec wzrost zainteresowania architekturą modernistyczną. Jednak wiele osób ze zdecydowanie większym uznaniem podchodzi do obiektów przedwojennych, niż do modernistycznych budynków powstałych po drugiej wojnie światowej – te wciąż budzą wiele estetycznych wątpliwości.

Modernistyczna „kostka“, czyli dom jednorodzinny w formie prostopadłościanu, była jednym ze sztandarowych przykładów budownictwa lat 70. i 80. Domy o prostej bryle i płaskim dachu to jedna z architektonicznych ikon czasów PRL-u – „kostka“ rozgościła się zarówno w krajobrazie willowych dzielnic, jak i w pejzażu mniejszych miejscowości. Jej bryła była nowoczesna, a geneza sięga modernistycznych willi dwudziestolecia międzywojennego.