17. Joanna Pawlik, Schody. Gdańsk-Siedlce, 2019
film wideo, 9’30”
Prezentowane w ramach NARRACJI i zrealizowane specjalnie z myślą o festiwalu wideo to kontynuacja cyklu filmowego zapoczątkowanego przez artystkę w 2013 roku. Wspólnym mianownikiem kręconych w różnych miejscach – na klatkach schodowych, w parkach, nawet w kopalni – prac z cyklu Schody jest powtarzający się obraz autorki pokonującej stopnie na jednej nodze.
Dla osób mających problemy z poruszaniem się schody stanowią barierę utrudniającą kontakt z przestrzenią publiczną. Dla artystki są symbolem przeszkody w drodze na szczyt – fascynują ją i budzą respekt. W ramach projektu Joanna Pawlik bada możliwości i ograniczenia ludzkiego ciała dotkniętego niepełnosprawnością. W serii filmów artystka dokumentuje próby podjęcia zadania ekstremalnego: wspinaczki na szczyt w sytuacji ograniczeń fizycznych – braku kończyny.
Film prezentowany podczas NARRACJI artystka zrealizowała na Siedlcach, wykorzystując do tego zróżnicowaną rzeźbę tutejszego terenu. Każde z zarejestrowanych miejsc to inne wyzwanie, które łączy osoba wspinającej się oraz sposób pokonywania przeszkód – na rękach i jednej nodze.
Joanna Pawlik – artystka sztuk wizualnych; zajmuje się malarstwem i rysunkiem, tworzy obiekty, fotografie oraz prace wideo. Absolwentka Wydziału Malarstwa krakowskiej ASP. Jej twórczość oscyluje pomiędzy zagadnieniami społecznych mechanizmów wykluczenia a osobistymi przestrzeniami odczuwania. Laureatka nagród, wyróżnień oraz stypendiów, m.in. konkursu „Placówka” 2019 organizowanego przez Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego. Brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych.
__
Na wzgórzach
Siedlce położone są w dolinie Potoku Siedleckiego. Od północy wznoszą się w kierunku Cygańskiej (a właściwie Suchańskiej) Góry, do której prowadzą dwa wąwozy zwane kiedyś Wielkim Jarem (ulica Skarpowa) i Małym Jarem (ulica Wyczółkowskiego).
Dawniej niektóre z tutejszych wzniesień posiadały swoje nazwy – na przykład Góra Losu znajdowała się nieopodal dzisiejszej ulicy Legnickiej, a Srebrna Góra w pobliżu ulicy Ojcowskiej. Najdłużej przetrwała nazwa wzgórza Winnik (Winna Góra) nawiązująca do uprawianej tu od czasów średniowiecza winnej latorośli.