instalacja fotograficzna

Słowo „haftować“ pochodzi od niemieckiego wyrazu „haften”, który przetłumaczyć można m.in. jako „być przyczepionym”. Dla Bartosza Jakubowskiego ta dekoracyjna forma jest jednocześnie przemocowa: przekłuwa materiał, krępuje go nicią, narzuca wyszywany wzór.

Na fotografiach prezentowanych podczas NARRACJI widzimy wzory haftów charakterystyczne dla kultury poszczególnych regionów Polski. Każdy wykonany został na jedwabiu przez hafciarkę reprezentującą jeden z regionów, w których urodzili się i dorastali mężczyźni sfotografowani przez Jakubowskiego. Sportretowani pochodzą z małych miasteczek i wsi, w których doświadczyli dyskryminacji z powodu swojej orientacji seksualnej. Haftowane ornamenty zakrywają ich twarze – stając się maską skrywającą prawdziwą tożsamość postaci, czynią je anonimowymi.

Bartosz Jakubowski – artysta sztuk wizualnych; tworzy fotografie, wideo oraz rzeźby. Studiuje na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu na kierunku Intermedia. W swojej praktyce artystycznej najczęściej porusza kwestie mniejszości seksualnych, przemocy i norm społecznych. Buduje narracje poprzez eksplorowanie kultury popularnej i ludowej, zestawiając je z aktualnymi wydarzeniami społecznymi.

__

Epidemia tyfusu

Tragiczne warunki sanitarne i przeludnienie sprawiły, że wiosną 1945 roku w gdańskim więzieniu przy ulicy Kurkowej wybuchła epidemia tyfusu. Przetrzymywano tu cywili – głównie Niemców i Polaków, ale także przedstawicieli innych narodowości; aresztanci niekiedy podejrzewani byli o błahe przewinienia. Nocami w okolicy więzienia grzebano zmarłych w masowych mogiłach, ich ciała przesypując wapnem. Epidemia wygasła na początku 1946 roku i pochłonęła 1100 ofiar. Wśród nich był m.in. Zygmunt Mazur, asystent prof. Spannera, patologa, który opracował metodę produkcji mydła z ludzkiego tłuszczu. Ofiary epidemii w 2003 roku upamiętniono pomnikiem projektu Leona Czerwińskiego.