Gregory Bennett [Nowa Zelandia]

„Apokalypolis I” | video

lokalizacja: ul. M. Seredyńskiego, podwórko, wejście bramą od ul. M. Seredyńskiego 4

 

„Apokalypolis I”  jest kontynuacją moich poszukiwań dotyczących misternie skonstruowanych wirtualnych światów zaludnionych przez rzesze pozbawionych indywidualności ruchomych postaci, uwięzionych w osobliwych sytuacjach życiowych; ciała wykonujące serię niekończących się zagadkowych, powtarzalnych rytuałów, istniejące w jakimś stanie marginalnym, ni to żywe, ni to martwe.

Ta praca, powstała na potrzeby projekcji na już istniejącą architekturę, jest sceną dla różnorodnych biernych i aktywnych interakcji między postaciami i ich często chwiejnych lub nagle zmieniających się układów geograficznych i architektonicznych. To świat w ciągłym ruchu, gdzie czas i przestrzeń to czynniki niejednoznaczne, i którego elementy są w stanie ciągłego stawania się – jednoczesnego odsłaniania i ukrywania.

Zostało tu wykorzystane oprogramowanie do tworzenia animacji 3D. Praca nawiązuje do różnych form prezentacji, zarówno do sztuki historycznej, filmu, jak i popkultury, w których zmultiplikowane ciała są głównym tematem. [George Bennett]

Animacje Bennetta wykorzystują zsynchronizowany ruch ludzkich form en masse, biegnących, chodzących, schylających się, aby stworzyć coś przypominającego architekturę z ciał, która jest w ciągłym ruchu. Podczas tego ruchu, gdy postaci tworzą utopijne i dalekie od utopii formy, podobieństwo ich kształtu, koloru, gestów tworzy osobną strukturę, która przekształca przestrzeń. Kiedy ta masa się porusza, robi to jakby sterowana jednym umysłem, ale nie jest to automat, to raczej umysł sieciowy. Przypominają kolonię – poruszają się indywidualnie, ale posiadają wspólne cele.

 

Gregory Bennett, obecnie adiunkt na kierunku projektowanie cyfrowe w katedrze Sztuki i Projektowania na Auckland University of Technology w Nowej Zelandii, zajmował się do tej pory sztukami pięknymi, ale także produkcją i post-produkcją wideo. Bennett ma na swoim koncie liczne nagrody i stypendia, a jego seria „Utopia” była wystawiana na całym świecie, m.in. w TEMP Art Space w Nowym Jorku, Lamar Dodd School of Art w Georgii, a także na ISEA 2012 w Albuquerque w Nowym Meksyku. Wystawiał też w Aukland Art Gallery, TSB Bank Wallace Arts Centre, the Gus Fisher Gallery, Artspace, Experimenta w Melbourne i w Muzeum Sztuki Współczesnej w Sydney. Jego prace były pokazywane na festiwalach filmowych w Nowej Zelandii, jest reprezentowany w zbiorach Uniwersytetu w Auckland (Chartwell i James Wallace), a także w kolekcjach prywatnych w Nowej Zelandii i poza nią.