Światy to tradycyjne ozdoby kinetyczne, które wykonywano z opłatków. Nadawano im sferyczne, przypominające planety, kształty i wieszano w domach jako dobrą wróżbę wszelkiej pomyślności. Opłatki symbolizowały więź, pojednanie i życzliwość, a w geście wspólnoty międzygatunkowej dzielono się nimi również ze zwierzętami.

Narracyjne światy Pawła Błęckiego są znacznie większe od tych tradycyjnych. Ich powierzchnię pokrywają plastikowe rośliny zebrane przez artystę na trójmiejskich cmentarzach oraz sztuczne kwiaty. Rękodzieło spotyka się tu z masową produkcją, zderza z realiami krajów uwikłanych w mechanizmy wyzysku. W Światach artysta podejmuje próbę splecenia tych odległych światów.

Błęcki mocno stąpa po ziemi – zainteresowany arteterapeutyczną funkcją rękodzieła sięga do przeszłości matek i pramatek. Zakorzenia prawdę, którą odnajduje w historiach i herstoriach. Jako niedoszły archeolog również w Światach odwołuje się do specjalistycznych pojęć związanych z rekonstruowaniem historii istot ludzkich i nie-ludzkich. Artysta zabiera nas w podróż w głąb materii miasta – w jego warstwy i poziomy archeologiczne. Miejski, funeralny świat staje się obiektem badań geologicznych i antropologicznych. W praktyce artysty-archeologa Błęckiego nie interesuje jednak konserwacja przeszłości. Pociąga go to, co tu i teraz – oraz to, co się dopiero dla nas stwarza. Wszak idą nowe światy.

Paweł Błęcki – fotograf, rzeźbiarz, autor obiektów i instalacji. Absolwent intermediów na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz fotografii na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Studiował również archeologię i kulturoznawstwo oraz fotografię w Szkole Filmowej FAMU w Pradze. Doktorant ASP w Krakowie. Inicjator działań warsztatowo-partycypacyjnych. Współtwórca kolektywu artystyczno-badawczego Biuro Wspólnej Aktywności zajmującego się zrównoważoną produkcją oraz dostępnością w polu sztuki. W swoich pracach porusza tematy społeczne, ekologiczne i polityczne.