wykonanie: Łukasz Pipczyński

Jeszcze kilka lat temu przed przed biurowcem Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego i Miejskiego, nieopodal Mostu Siennickiego, umiejscowiona była rzeźba-fontanna. Zaprojektowana i wykonana około 1979 roku przez gdańskiego rzeźbiarza Zygfryda Korpalskiego, przedstawiała dwie zwrócone ku sobie muszle stojące na postumencie. Zewnętrzne ściany muszli pokryte były strukturą przypominającą ławicę ryb. Abstrakcyjna forma obiektu opierała się jednoznacznym interpretacjom, a jedno z częstych skojarzeń utrwaliło się w popularnej nazwie „płuca kolejarza z ZNTK”.

PŁUCA_2022, zarówno formą, jak i miejscem ekspozycji, nawiązują do rzeźby Korpalskiego. Realizacja Mirka Kaczmarka staje na fundamentach dawnej fontanny i wykorzystuje to, co zostało z jej konstrukcji. Tytuł pracy to również (ironiczne) nawiązanie do potocznej nazwy tego obiektu. Tu jednak podobieństwa się kończą. Nieprzystająca do okolicznej zabudowy i krajobrazu agresywna forma pracy jest próbą zwrócenia uwagi na kryzys ekologiczny i prawa człowieka do życia w naturalnym i czystym środowisku. 

 Dawna fontanna projektu Zygfryda Korpalskiego sfotografowana przez Tomasza Bociana.

Mirek Kaczmarek – scenograf, kostiumograf, reżyser świateł i autor projekcji wideo. Absolwent Wydziału Komunikacji Wizualnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (1998). Autor polskiego pawilonu na praskim Quadriennale Scenografii (2007). W teatrze stale współpracuje m.in. z Eweliną Marciniak, Janem Klatą, Marcinem Liberem czy Grzegorzem Wiśniewskim. Zrealizował ponad 200 spektakli.