zdjęcia wykonywane w trakcie projektu: Alina Żemojdzin

Mieszkańcy dalekich wysp wypływali na wyprawy, by wymieniać się naszyjnikami i bransoletami z mieszkańcami innych dalekich wysp. Przekazywane przedmioty były ważne ze względu na to, kto posiadał je wcześniej, a wymiana wiązała się z obowiązkiem kontynuowania rytuału. Podczas gdy gospodarka rynkowa polega na wymianie dóbr na pieniądze, ekonomia daru opiera się na relacjach międzyludzkich. W tym systemie obiekty wymienia się, by zacieśniać więzy i gromadzić kapitał społeczny.

Maryna Tomaszewska proponuje partycypacyjny projekt zapraszający publiczność NARRACJI do złożenia darów w kapsule czasu – niewielkich obiektów będących fizyczną reprezentacją naszego życia, marzeń, lęków, miłostek i nienawistek. Wspólnie z uczestnikami i uczestniczkami festiwalu artystka tworzy kolekcję osobistych drobiazgów, które trafią do specjalnie przygotowanej kapsuły i zostaną zakopane na Przeróbce. Zgodnie z ideą ekonomii daru każdy, kto daruje obiekt, obdarowany zostaje możliwością utrwalenia tej chwili na zdjęciu wykonanym przez Alinę Żemojdzin.

Zebrane obiekty stworzą symboliczny pomnik naszych czasów. Odkopane za dziesiątki lub setki lat mogą stać się archeologicznym skarbem lub niezrozumiałym odpryskiem historii. Jakie dary zostawimy ludziom z przyszłości? 

Maryna Tomaszewska – artystka konceptualna, autorka art booków, instalacji, prac wideo i performansów, redaktorka naczelna „Periodyku Najgorszego”. Prowadzi Pracownię Tekstu Eksperymentalnego na Wydziale Sztuki Mediów ASP w Warszawie. W swojej działalności łączy misję edukacyjną z praktyką artystyczną. Interesują ją zagadnienia związane z tekstem w polu sztuki, mechanizmami władzy oraz feminizmem. Jej art booki są w kolekcjach m.in. MoMA, SFMOMA, Metropolitan Museum of Art, TATE, Victoria and Albert Museum.