Alicja Rogalska zaprasza publiczność NARRACJI na symboliczną biesiadę. Tuż przy brzegu Martwej Wisły spotkamy się przy wspólnym stole, który na co dzień służy mieszkańcom i mieszkankom Przeróbki do gry w ping-ponga, towarzyskich spotkań i celebracji „prywatnych świąt codzienności”.

Umieszczony płasko na blacie lightbox eksponuje zdjęcie prezentujące stół suto zastawiony różnymi potrawami. Dokładniejsza obserwacja ujawnia prawdziwą naturę pokarmów: składają się głównie z odpadów przemysłowych i domowych resztek. Nieruchomy – „martwy” – obraz stołu przywołuje spekulatywne scenariusze przyszłości i post-antropocentryczne wizje świata. Utrzymane w estetyce barokowego science-fiction zdjęcie to swoiste memento mori, wiążące w sobie wątki zatrucia ekosystemów i katastrofy ekologicznej. 

Wspólny posiłek, wspólny stół, wspólna sprawa – obraz wyraża również potrzebę radykalnej nadziei i głębokiej przemiany społecznej. To schyłek czasu przesytu: kończy się Karnawał. To początek czasu postu: rozpoczynają się Ostatki. Niczym ostatnia wieczerza złożona z odpadów cywilizacji, posiłek staje się swoistą bezkrwawą ofiarą w intencji lepszego jutra. Mimo wszystko.

Alicja Rogalska – artystka interdyscyplinarna, autorka sytuacji, prac wideo, instalacji i performansów opartych na badaniach, współpracy i partycypacji. Absolwentka wiedzy o kulturze na Uniwersytecie Warszawskim (2006) i sztuk pięknych na Goldsmiths College (2011), gdzie obecnie pracuje nad doktoratem o kolektywnych wyobrażeniach przyszłości w sztuce społecznej. Tematycznie jej praktyka skupia się na polityczności życia codziennego oraz narracji o społecznych alternatywach w kontekście kryzysu klimatycznego, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii pracy, ekonomii, klasy, migracji i płci.