Dominik Lejman

NOC ŻYWYCH TRUPÓW (1968). WIZJA LOKALNA
projekcje wideo – site specific, 2016
lokalizacja: podwórko, ul. Na Stoku 23 i 25 (pozostałe punkty na trasie do odkrycia przez Publiczność)

Horror Noc żywych trupów rozpoczął wielką karierę figury zombie w kulturze popularnej. Sam film był jednak produktem kontrkultury i odbijał wywrotowe nastroje epoki, w której powstał. „To był rok 1968, człowieku. Każdy miał wtedy przesłanie” – powiedział reżyser Nocy…, George A. Romero pytany o polityczną wymowę filmu. Noc… – opowieść o nieumarłych, którzy przychodzą po żywych – doczekała się różnych interpretacji. W tym surowym, okrutnym i nihilistycznym widowisku jedni słyszeli echa trwającej ówcześnie wojny w Wietnamie, inni dopatrywali się krytyki rasizmu, a jeszcze inni widzieli generalną krytykę społeczeństwa ufundowanego na wykluczeniu i przemocy. Wizja Romero miała odbijać stan ducha zbiorowości trawionej rodzajem podświadomych wyrzutów sumienia; społeczeństwa, które wypiera swoje grzechy, lecz boi się ich powrotu – lęka się siebie samego.

Wyświetlając fragmenty Nocy żywych trupów na Biskupią Górkę, Dominik Lejman jest zainteresowany nie tyle drzemiąca w tych obrazach grozą, ile ich politycznym potencjałem. W tym sensie dla Lejmana: „prawdziwy horror to bajka site specific”.

Pożyczone od Romero „żywe trupy”, pojawiają się w ciemnych zakątkach dzielnicy, zdają się wychodzić z zarośli i podwórek. Wyświetlenie filmu to projekcja wyobrażeń, zarówno w sensie metaforycznym jak i dosłownym. Cóż kryje się jednak za tym wyobrażeniem, tu i teraz, na Biskupiej Górce? Lejman nie udziela jednoznacznej odpowiedzi, korzystając – podobnie jak Romero w 1968 – z wieloznaczności figury zombie. Niektórzy boją się chodzić na Biskupią Górkę; mówi się że to niebezpieczna dzielnica. Na Biskupiej Górce boisko szkolne leży na nieekshumowanym cmentarzu dawnych mieszkańców. Biskupią Górkę wieńczy zamek wzniesiony przez narodowych socjalistów… Jest wiele potencjalnych powodów, dla których na Biskupiej Górce mogłyby nam się zwidzieć „żywe trupy”. W każdym wypadku ujrzymy w nich jednak odbicie naszych lęków – i nas samych.

 

Dominik Lejman (1969) – malarz, artysta intermedialny. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Royal College of Art w Londynie. Prowadzi pracownię malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Jest laureatem wielu nagród, między innymi Paszportu POLITYKI.

Dla Lejmana punktem odniesienia w tworzeniu sztuki pozostaje malarstwo, ale uprawiane w (bardzo) rozszerzonym polu. Artysta pogłębia przestrzeń klasycznego obrazu o warstwy ruchomych obrazów wideo. Tworzy wideo freski i filmowe instalacje site-specyfic. Choć medium filmu odgrywa w jego twórczości ważną rolę, Lejman unika operowania w obszarze tradycyjnego ekranu, wybierając zamiast niego przestrzeń publiczną, przestrzeń wykreowaną za pomocą środków malarskich i rzeczywistość (zarówno w jej bezpośrednim jak i symbolicznym wymiarze).

Kontakt

Instytut Kultury Miejskiej

ul. Długi Targ 39/40, Gdańsk
e-mail: info@narracje.eu · www.ikm.gda.pl

Kontakt dla mediów: marta.bednarska@ikm.gda.pl, tel. 784 594 003

 
Narracje 8

Narracje 8