Gerard Lebik

instalacje site-specific, 2014

Podczas dwóch wieczorów NARRACJI w przestrzeni byłego sklepu przy ul. Do Studzienki 8 zostaną zaprezentowane dwie instalacje, które – każda w odmienny sposób – pokazują sprzężenie (feedback) miedzy sferą dźwięku i sferą obrazu.
Archetyp mędrca reprezentowany jest w tym projekcie przez aspekt techniczny. Mędrzec to współczesny typ artysty, który konstruuje własne narzędzia pracy, nie bazuje na technologii danej (zastanej), lecz na potrzeby ekspresji artystycznej stwarza swój aparatus. Biorący udział w projekcie artyści w niekonwencjonalny sposób łączą ze sobą różne media audiowizualne: Dorota Walentynowicz wykorzystuje proste urządzenie optyczne, jakim jest camera obscura, sprzężone z ruchomym lustrem, Gerard Lebik zaś sięga po technologię magnetyczną (VHS). Obie prace powstały na bazie procesów analogowych: napięć elektrycznych i fizycznego ruchu fal świetlnych i dźwiękowych.
Duch natomiast to niewidzialna nić sprzężenia, która przecina poszczególne elementy zaangażowane w produkcji projektów – niewidzialna fala elektromagnetyczna, która materializuje się w kolejnych etapach instalacji.
Lokalizacja, w której umiejscowione zostały prace, nie jest przypadkowa. Miejsce to – kamienica, która za chwilę ulegnie wyburzeniu – zdematerializuje się na rzecz nowej, szerokopasmowej ulicy. Obecność działania właśnie tu ma podkreślić fakt, że zarówno artystom, jak i autorom tegorocznych Narracji nie jest obojętny los tak pięknej architektury i razi ich bezrefleksyjność podobnych działań miejskich.
Spotkajmy się w tym miejscu ostatni raz i nacieszmy duchem dzielnicy, która znika na naszych oczach.

Gerard Lebik: VHS ESP
instalacja dźwiękowa, koncert, 2014

Zmiany w natężeniu i saturyzacji światła oraz fluktuacja pola magnetycznego taśm starych kaset wideo powodują mikrozmiany w dźwięku przechwyconym z wideo recorderów. Do tworzenia przestrzeni wizualnej Gerard Lebik stosuje magnetowidy VHS oraz zestaw analogowego monitoringu wykorzystujący feedback telewizorów kineskopowych i kamer na podczerwień, kontrolowany przez częstotliwości czystych fal akustycznych, generowanych za pomocą generatorów Zopan KZ 1406. Zastosowanie analogowych urządzeń pozwala generować obraz poprzez fale akustyczne, zaś za pomocą analogowego obrazu wpływać na modulację dźwięku. Efektem jest widzialne i słyszalne sprzężenie obrazu oraz dźwięku.

Gerard Lebik (ur. 1980) – mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Muzyk, artysta dźwiękowy. Tworzy na polu muzyki improwizowanej, eksperymentalnej i intermedialnej. Jest autorem instalacji i interwencji dźwiękowych. Stosuje improwizację, notację muzyczną oraz manipulowanie materiałem dźwiękowym, używając mediów akustycznych i elektronicznych. Poszukuje na polu fenomenów audybilnych poprzez różne techniki, narzędzia i instrumenty, jak saksofony, generatory fal zopan, kompresory powietrza, magnetowidy VHS, obiekty video, software.
Absolwent wrocławskiej Akademii Muzycznej (2007). Współpracował i występował z wieloma artystami, jak: David Maranha, Eryck Abecassis, Kazuhisa Uchihashi, Keith Rowe, Clayton Thomas, Satoko Fuji, Brian Labycz, Hernani Faustino, Miguel A. Garcia, Gabriel Ferrnandini, Noritaka Tanaka, Bettina Wenzel, hans w. koch, Joker Nies, Rodrigo Pinheiro, Christian Marien, Marc Riordan, Sebastian Meissner, Paweł Janicki, Piotr Damasiewicz, Artur Majewski, Kuba Suchar, Ura Hiroyuki, Yamaguchi Jin Lang.
Uczestniczył między innymi w: V:NM-Festival w Grazu, Biennale w Zagrzebiu, Tokyo Jazz, TodaysArt Festival w Hadze, Festival Umbrella w Chicago, Musica Electronica Nova, Sibiu Jazz and More, Avant Art, Musica Polonica, Survival Art Review, SuperDeluxe-Tokyo, Alte Feuerwache w Kolonii, De Werf-Brugge, Pit Inn Shinjuku-Tokyo, Ftarri-Tokyo, Quite Que-Berlin i innych.
gerardlebik.com, gerardlebik.blogspot.com