Rebecca Ann Hobbs [Nowa Zelandia]

„Ah-round” | video

lokalizacja: fasada Hotelu Gdańsk, ul. Szafarnia 9

Choć praca „Ah-round” powstała w czasie, kiedy problemy postkolonializmu stanowią część codziennego pejzażu kultury, jej znaczenie nie ogranicza się do tego kontekstu. W ramach Narracji nabiera szerszego wymiaru dzięki dwóm wątkom, mieszczącym się w temacie festiwalu „Odkrywanie zachwyca” – ogrodnictwu i egzotyce.

Ogrodnictwo: przez wieki działki przylegające do Hotelu Gdańsk tworzyły bardzo wąskie pasy biegnące równolegle do nabrzeża. Ich kształt mógł być pozostałością po wcześniejszych podziałach tych terenów, związanych z prowadzoną tam produkcją lin. Ostatecznie obszar ten został przeznaczony na ogrody, skąd wzięła się jego nazwa – Długie Ogrody. Kilka projektów w ramach piątej edycji Narracji podkreśla znaczenie ogrodnictwa w rozwoju miasta i „Ah-round” wpisuje się w ten nurt.

Egzotyka: dzięki targowiskom towary z całego świata docierają na nasz próg, to strefy wymiany i różnorodności. Nie tylko różnorodności produktów, ale i różnorodności ludzi tutaj się spotykających: mieszkańców i obcokrajowców, którzy przez pewien czas zajmują jedną przestrzeń. Długie Ogrody, zwłaszcza po tej stronie Motławy, w średniowieczu i baroku były miejscem, gdzie obozowali, handlowali i osiedlali się przybysze. „Ah-round” można czytać jako metaforę doświadczenia poznawania elementów, które mogą wydać się dziwne i nieznajome, ale które przywołują odległe kraje.

Fasada Hotelu Gdańsk została wybrana dla tej pracy z dwóch powodów. Była częścią niedawnych prac związanych z rozbudową mariny, więc kojarzy się z rozrywką i przyjemnym życiem. Na tym poziomie „Ah-ground” może być odbierana jako piękny, bujny i leniwie płynący wizualny poemat chwalący soczystość zieleni i odprężającą przyjemność podlewania ogrodu przy dźwiękach muzyki. Drugim powodem był fakt, że fasada leży na zewnątrz pierwotnych murów miasta, przylega do Długich Ogrodów i jest skierowana w stronę Targu Rybnego po drugiej stronie nabrzeża. Wszystkie te tereny były historycznie miejscem spotkań mieszkańców miasta i przyjezdnych.

 

Rebecca Ann Hobbs (ur. 1976 w Queensland w Australii) jest nowozelandzką artystką żyjącą w południowym Auckland, która w swojej twórczości wykorzystuje ruchome i nieruchome obrazy. Hobbs zawsze koncentrowała się na pojęciu absurdu, lecz obecnie jest zafascynowana konkretnymi praktykami tanecznymi i działaniami w przestrzeniach publicznych południowego Auckland w Nowej Zelandii. Hobbs ukończyła BFA w Victorian College of the Arts w 2002 i MSZ w Kalifornijskim Instytucie Sztuki w 2005 roku. Jest jednym z nauczycieli akademickich na wydziale Creative Arts w Manukau Institute of Technology, Otara w Nowej Zelandii. Bibliografia Hobbs obejmuje: Ema Tavola, Artist Profile / / Rebecca Hobbs, Eyeline Magazine, nr 74, 2011, Brisbane, Australia.