Michał Łagowski [Polska]
Michał Łagowski [Polska]
Podejdź bliżej / Come Closer
lokalizacja: nieczynny sklep „dywany firany zasłony chodniki”, ul. Straganiarska 3
”Słuchaj, musisz otworzyć mi drzwi i udostępnić prąd – na twojej ścianie wyświetlę swój film, który uświadomi tobie i innym, w jak beznadziejnej sytuacji się znajdujesz”
Od jakiegoś czasu śledzę festiwale w przestrzeni różnych miast i z niepokojem obserwuję powracający w ich założeniach refren eksplorowania zaniedbanych dzielnic, tropienia i poznawania historii ich mieszkańców. Doświadczenie udziału w jednym z takich festiwali było przełomowe – to była dla mnie prawdziwa klęska w ciekawej oprawie wizualnej, wyprodukowanie kolejnego paradoksu jaki powstał na styku sztuki i konkretnej sytuacji społecznej, w tym wypadku biedy. Tak się składa, że to właśnie ludzie biedni, starzy, chorzy, samotni i ich historie, są dla artystów atrakcyjnym materiałem. Węszenie po ubogich dzielnicach, podwórkach, rozkopywanie bolesnych zdarzeń, zbliżenia kamery na malowniczo wyglądających starszych ludzi. Produkcja płytkich wzruszeń i serii pytań bez perspektywy udzielenia odpowiedzi. Dla tej drugiej strony, bierne poddanie się sytuacji jest często jedynym sposobem na obecność wśród oglądających.
Przygotowałem pracę pozbawioną estetycznego uroku, badanie spreparowane w sztucznym, sterylnym otoczeniu. Nagi scenariusz interwencji w przestrzeni publicznej. Chciałem, żeby ten performance był refleksją nad tym, jak zachłannie chcemy poznawać, dotykać, doświadczać miejsc i ludzi związanych z historią. Bezrefleksyjność idzie tu w parze z rabunkowym charakterem spotkań ze świadkami czasu i miejscami pamięci. Spotykamy się z fetyszyzacją przedmiotów, ludzi, których podmiotowość zostaje zakwestionowana na rzecz zaspokojenia naszej ciekawości i wyprodukowania kolejnego artefaktu.
Michał Łagowski, ur. 1988 w Gdańsku. Obecnie przygotowuje dyplom w pracowni intermedialnej prof. Grzegorza Klamana w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. W swoich realizacjach podejmuje kwestie związane z dostosowywaniem się do społecznych norm i wymogów, rolą artysty jako osoby mającej rzeczywisty wpływ na kształt społeczeństwa. Zwolennik jawnej polityzacji kultury.